چهارشنبه 96 اسفند 9 , ساعت 8:1 صبح
زمین و زمان سازشان ناکوک می شود گاهی...
کسی را گوشه و کنار زندگیتان کاش داشته باشید
که بلدتان باشد
که هایتان را با هوی جواب ندهد،
کسی که بفهمد پشت بداخلاقیتان، دوستت دارم و دلتنگی دارید!
کسی که بداند پشت تمام خداحافظ ها، فعلاها،
بروها، شب خوش ها...
یک دنیا حرف جا گذاشته اید!
کسی که باید بلد پستی بلندی های قلبتان باشد!
که اشکتان را خنده کند،
شبتان را روز
و دلتنگی هایتان را...دیدار....
ساز زندگی ناکوک هم که باشد،
آهنگ ناکوک اما زیبایی می شود کنار این
بلدهای زندگیتان.....
پ ن: حرف هایم را نمی فهمد،
همانی که شب ها زیر نور مهتاب برایم دعا می خواند...
نوشته شده توسط nhi | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
